Yalnız filme, pardon incelemeye kendimi kaptırdım. Bu aralar Dostoyevski karakterleri sürekli duygusal oluyor. Mantığı devre dışı bırakarak duygularıyla hareket ediyorlar. Beynimiz ile okuyunca da sinir krizleri kaçınılmaz oluyor tabii. İncelemeniz, kitabı yaşattı resmen. Sondaki şarkı ve resimler çok güzeldi. Son rütuşu yaptılar. İnceleme için teşekkür ederim, Nigra Hanım. Emeğinize sağlık. :)
Gerçek hayatta böyle olanlar ise tam olarak bu kadar mantıksız. Hatta daha da fazla mantıksız. Afilli sözleri bile yok. Dostoyevski'nin karakterlerinde en azından afilli sözler var. :)
Tamam. Tamam. Siz kazandınız. Pes ediyorum. Lütfen, bırakın da gideyim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.