Benim kitabım daha elime ulaşmadı ama buradan bile öyle güzel geçiyor ki insana kitabın hissiyatı... Ali amcamla ne yazık ki birlikte çok vakit geçiremedik. Ama o kısıtlı vakitte bile pamuk kalbini görebilme imkanım oldu. 2 tane saatim vardı tamir edilecek. Hastanedeyken bile başının etini yedim tabiri caizse, saatlerimi Ali amcam yapacak diye :) Şimdi hala duruyorlar öylece... Rahat uyu Ali amca öyle şanslısın ki eminim Gözde’yle gurur duyuyorsundur, gülümsüyorsundur yukarılardan işte benim kızım diye... Senin nezdinde vefat eden tüm babaların mekanı cennet olsun, mekanın cennet olsun Ali amca...🙏🏾 Çağlayan Aslan’ın da kalemine, yüreğine sağlık kitabımı heyecanla bekliyorum...
Aaah Tuğçe ne yaptın böyle 😔Bir arkadaşım yazdıklarınla kanser ettin beni demişti, sende aynısını yaptın şimdi bana. Kitabın ön sözünde "Bir mezarın başında ağlarken sırtını kim sıvazladı mesela? Hastane koridorunda seninle kim dua etti? Yokluğu kiminle paylaştın? Her zorluk atlatılır da bunlar unutulmaz." diyor. Bu cümleleri okuduğumda aklıma ilk gelen isim sen oldun. Unutulmaz.
En kısa zamanda...🙏🏾
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.