Beklerken de boş durmuyoruz. Boş durulur mu, burası Dünyâ, hayat beklemez! İşe gidiyoruz, yemekler yapıyoruz, kitaplar okuyoruz, arkadaşlarla konuşuyoruz, salgın tedbirlerine uyuyoruz, iş, alışveriş, temizlik, elimizden geldiğince toplayıp toparlama, bazen ortalığı, bazen de ruhumuzu kalbimizi dostlarımızı, hayatı...
Yine de iç dünyamızda en belirgin olan duygu bu, bekleyiş... İçten tüketen, bizi daima tırmalayan, kemiren bekleyiş...
Zaman zaman da, ümidi içinde barındırdığı anlarda özellikle, içten onaran yenileyen, hayat damarı olan, yüreklerimize hayat pompalayan 'keyifli, acı-tatlı' duyguların tarifsiz karışımı bir bekleyiş...
Allah iyi insanları ümitsiz Bırakmasın ve ümitlerini boşa Çıkarmasın hiçbir zaman, beklediğinden-ümit ettiğinden çok daha güzelini, iyisini Bahşetsin İnşallah! Amin!.. 💐
Amin. Bu güzel satırlarla güne başlamak ne güzel. İnsanın yalnız olmadığını, aynı şeyleri yaşayan başkalarının da olduğunu bilmesi tuhaf bir rahatlık veriyor. Dualarımız Yaradana emanet, vesselam. 🙋🏻
Aleyküm selam 💐 :))
You need to log in to be able to comment.