Bende böyle düşünüyordum.Bir çeşit vicdanrahatlatma kendimden biliyorum ne kadar çıkarsız iyilik yapmaya çalışsamda,çalışsakta muhakkak bir çıkar vardır. Durduk yere birine yiyeceğimi veriyorsam içimden kendimi iyi bir insan diye tatmin ediyorumdur.Ya da sevap diyorumdur.Bence dünya her ne kadar ahlaki değerler üzerine kurulmuş olsa da her şey zıttıyla vardır.Ve insanoğlunun çıkarsız hiç iş yaptığı görülmemiştir. Sanılmıştır ancak.Saygılar galiba size katıldığımı lafı dolandıra dolandıra anlatmaya çalıştım.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.