Bu kitabı hiç sevmiyorum. İçim bayıla bayıla okumuştum. O tercih etmiyorum diyen Bartleby karşımda olsa, tokat manyağı yapardım. Pire için yorgan yaktıracak, uğruna büro kapattıracak cinsten biriydi. Olumlu yorumda bulunan herkes benim için entelektüeldir. Kültürü takdir edilesidir. Saygı duyarım. Ben bu kadar entelektüel bir insan değilim. Bartleby'i bart burt tak tuk kovalarım ben.
Ya ben dün bu yorumu yapıp geri sildim :)) yorum yapmamayı tercih etmiştim. Gerçekten çok sinir bozucu bir adam. Tercüman oldunuz duygularımıza :))
Aman Tanrım, bir yorum yazdım kaç kişi geldi, yok mu arttıran? :)) 2015 Haziran'da okumuşum. Sonunu çok hatırlayamadım. Sadece gidecek evi falan yoktu diye hatırlıyorum. O kısma üzülmüştüm. Ama paran yok, işin var. Otur çalış işte. Tamam işveren insanları çok çalıştırıyor vs. Lakin bu hiç çalışmayım diyordu ben orada olmaz böyle iş dedim. Ekmek elden, su gölden gelsin. Bartleby de üç dönüm bostan, yan gel yat Osmancılık oynasın. Pasif direnişi severim, sık sık da bir şeylere karşı yaparım ama sadece kendi etkileneceğim şekilde. Düşündükçe Bartleby! diyorum. :)
Kübra, Bartleby hiç çalışmıyor değildi, çalışıyordu. Sadece yapmayı tercih etmediği şeyleri yapmıyordu. :) Verdiği mesajları, karakterleri bir kenara bıraksak teknik açıdan bile benim için bütün beklentileri karşılıyor. Şöyle söyleyeyim, bu kitaba yazılmış bütün incelemelere ufak bir göz gezdirsek mutlaka hepsinde "yapmamayı tercih ederim." cümlesinin olduğunu göreceğiz. 50 sayfalık bir hikaye kitabı insanların akıllarına kazıyacak bir şey bırakıyorsa o kitap yeterlidir. Hikâye kitaplarının bana göre tek sıkımlık kurşunu var ve Melville o kurşunuyla okuru vurmayı başarmış. Sevgiler... :)
You need to log in to be able to comment.