Belki de bulut misali yerlere değil de kendi gönlümüze yağmayı öğrenebilirsek güven duymaya ve hayal kırıklığı yaşamaya da gerek kalmaz...
Belki de öyledir ama insan kendi kendisine ne kadar yetinebilir. Bunu biraz kurcalamak gerekiyor.
İnsan kalabalıklar arasında yalnız yaşamayı, yalnız kalmayı becerebilen bir varlık. Bunun da üstesinden gelir...
Tabi orası öyle yalnız o yalnızlık pek uzun sürmüyor eninde sonunda sığınacak bir liman, tutunacak bir dal bulur.
Tutunacak dal bulursa tutunsun, liman bulursa sığınsın elbette. Asıl mesele bulmakta değil mi zaten...
You need to log in to be able to comment.