Zor ağlarım ben. Neden bilmem. Hatta tam tersi gülerim. Her trajedide bir komedi unsuru bulurum ve karikatürlerle beslenirim. Gülmek ağlamaktan daha kolay geliyor çünkü. Zamanla sizde çok düşünmeden düşünceli olacak, kahkaha atmayı beklemeden, gülümsemeyi öğrenecek, geleni kabul edecek ve gitmesini istediğine yol vereceksiniz. Kimseye hak ettiğinden fazlasını verip, sonunda kendinizi değersiz hissetmeyin, vefasıza vefa gösterip, sonrada “Yazıklar olsun!” demeyin, Onlar alır. Siz verirsiniz. Her gün kendinizden bir parça kaybedersiniz. Peki kendinize ne zaman zaman ayıracaksın? Bir yumurtadan yüzlerce farklı lezzet yaratmak lazım, değil mi ama? Gün aynı gün. Pazar aynı pazar. Ama sabahları omlet farklı olunca, benim içime bir umut dolar. Kendime sürpriz yapmazsam, kim yapacak? Kendimi şımartmazsam, kim şımartacak? Kendimi onaylamazsam, kim onaylayacak? İşte böyle başladım güne. Döktüğümüz her gözyaşı, gün gelir kahkaha olur, aşk olur, başarı olur, dostluk olur, hayat olur, buna eminim. Bildiklerini dinleyerek ve söyleyerek iyileşemezsin. Bildiklerini tecrübe etmeye cesaret etmelisin. Zamanın geçmesini isteyerek değil, zamanla geçeceğini bilerek gülümsersin. Kendi iç sesine güvenmelisin. Şimdi sor kendine, elinden geleni yaptın mı? Yüreğini hiç karartmayıp, sabırla engelleri aştın'mı? Nefreti, öfkeyi, intikamı unutup, sadece kendinle yarıştın'mı? İçin rahatsa, arkana yaslan ve bekle. Gün doğumuna az kaldı.
Teşekkür ederim ♡.
Gerçekten uzun zaman bu kadar doğru birşey okumamistim teşekkürler ☺️
Her zaman.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.