Tasavvuf (Tarîkat)
Ve Ahmed... son peygamber; ilki, dinlerin islâm,
Kelâm bile yok iken bâtın vardı vesselâm...
Hikâyesi:
İslâm tasavvufunu; yâni tarîkatı/târikatleri bilhassa Hind kaynaklı birtakım inançlara nispet edenler dün olduğu gibi bugün de var ve muhtelelen yarın da olacaktır... İslâm'ın görünmeyen boyutu diyebileceğimiz, şeriâtın bâtını diye târif edebileceğimiz ya da "Cibril Hadîsi" diye meşhur olan rivâyette Allah Rasûlü aleyhisselâm'ın ifâdesi ile "ihsân" ismi ile ortaya koyabileceğimiz bu hakîkat "İslâm" ile (son peygamber ile) başlamadı ve bu yüzden olsa gerektir ki; İslâm Tasavvufu'nu, Hind kaynaklı birtakım inançlara, inanışlara, dinlere nispet edip onlardan beslendiği iddiası yerine Budizm gibi Hind kaynaklı büsbütün inançlarla berâber bu mânâda ki (iç arınma, mânevî yolculuk, kalp/nefs tasfiyesi, tezkiyesi, terbiyesi gibi...) bütün inançları, eğilimleri, çabaları İslâm'a bağlamak daha yerinde olur...
Evet, İslâm Son Peygamber aleyhisselâm ile değil Adem aleyhisselâm'dan O'na (aleyhisselâm) gelene kadar bütün peygamberlerin getirdiği, yaşadığı, bildirdiği dünya, ukba ve öteler ötesine kapı aralayan kalp âlemlerinin eskimez, pörsümez ve (birtakım hikmetlere dayanan ince nüanslar dışında) değişmez düstûru ve büsbütün zaman ve mekânların kuşatıcı hakîkatinin adıdır... Ve tasavvuf da İslâm'ın (şeriâtın) rûhudur... Târikatlerse binbir cihetiyle berâber İslâm'ın büsbütün insanlığa ve hassaten ümmete rahmet oluşu sebebi ile farklı meşreblere sahip peygamber vârisi kâmil zâtların (Kur'an-ı Hâkim'in ve Sünnet-i Râsul'ün dışına nokta kadar sapmadan) yaşama şekillerine bağlı olarak ortaya çıkan bir neticesi, kurumsallaşmış hâli...
Evet, birtakım isimler (kelimeler, varlıklar) yokken de ruh, kalp, bâtın vardı ve gönül denen cevherin varlığından beri de tasavvuf denilen mânevî ilim ve yaşama şekli (en azıdan insan cephesinden) hep varolagelmiş ve öylece gidecektir...
You need to log in to be able to comment.