Bazen olayın haklı eleştirel yönlerini keşfedince faydalarına göz kapatma eğiliminde olabiliyoruz. Ben bir mühendis olarak lisede gördüğüm aruz veznini somut olarak kullanmıyor gözüksemde hayatta tek bir eylem veya eylem bütününde sorumlu varlık değil de insan olma yetimi ilmi bütünlüğümü geliştirdiğini düşünüyorum. Üniversitede işime yaramaz gözüken o teferruatlar da öğrenebilmeyi öğrenmemi sağladı ki bir mesleki problem karşısında sahip olmam gereken yeti tam olarak bu .Teknik resimi el ile cetvelle binbir zorlukla çizmeyi öğrendik ilk sene sonraları programla birkaç saniye alacak iş, ama boşuna değildi o bir saniyede ne yaptığımı hangi hassasiyeti göstermem gerektiğini farketmeden pişerek öğrenmişim. İbrahim kalının dediği gibi "Bütün, parçaların toplamından daha fazla birşeydir."
Yani bazen ne işe yaradı değil neden işime yaramasına izin veremedim demeli. Herkese hayatta başarılar dilerim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.