Genelde içinde bulunduğu toplum yaşamıyla uyumsuz olan, kimi zaman bohem yaşamı kimi zaman münzevi bir hayat sürme yollarını arayan, iç bunalımları kendilerini intihar etme noktasına götüren, sanatçı ve düşünürlerin ortaya koydukları eserler çağları aşarak ölümsüzlüğe erişiyor. Örnek: Dostoyevski, Dickens, Nietzsche, Jack London, Hemingway, Virginia Woolf, F.Kafka vs.
Charles Baudelaire, tıpkı diğerleri gibi iyi ki böyle sıkıntılı ve bunalımlı bir hayat yaşadı. Yoksa böyle nitelikli eserleri okuma şansımız olmazdı.
Charles Baudelaire yaşadığı zaman dilimi içinde şiirleri çağdaşları tarafından anlaşılmamış, değersiz bulunmuş; Kötülük Çiçekleri ilk basımından sonra yasaklanmış.
Şairin cezası para cezasına çevrilmiş.
Şair Fransız Devrimininden önce yaşamış olsa imiş kilise tarafından ölüm cezası almaması mümkün değil. Yani bugün bu eserler tüm dünya vatandaşlarına hitap ediyor
Fransız ihtilali sayesinde..
Çağında anlaşılmamış, çağ dışına hitap etmiş şair olarak Baudelaire bugün bile anlamak emek istiyor.
Kimi şiirlerini farklı sevdim.
"Ölüm ey koca kaptan, yelken açalım artık!
Sıkıldım bu ülkeden, Ölüm! Tutalım yolu!
Gök, deniz varsın olsun katran gibi karanlık
Yüreklerimiz, bilirsiniz ışıklarla dolu!"
İçinden çıktığı ve onu şekillendiren topluma olan tavrı ki, bu son derece olumsuz bir tavır, sanatının da şiddetini belirlemiş. Burda şiddetten kastım, kilisenin uygulamalarına tepki ve kurallarına bir başkaldırı olduğu anlaşılıyor senin verdiğin bilgiler ışığında.
Paylaştığın mısralarında da bir beğenmeme bir kaçış, yokluğa karışmak, dünya hayatını terk etmek gibi temalar var diye anlıyorum.
Tabi sanatçının karmaşık, karanlık iç dünyası yaşadığı dönem içinde anlaşılmasını zorlaştırmış anlaşılan.
You need to log in to be able to comment.