Şükrü Erbaş’ın eşi Hatice öldükten sonra yazdığı Yaşıyoruz Sessizce şiir kitabını anımsattı bana.
“Gözyaşımın sahibi
Ne zaman alnımı camlara dayasam
Kanatlarını canıma batıra batıra
Sana uçuyor bütün kuşlar.”(syf:43)
Okumadıysanız onu da okuyun derim. Bu anlattığınız aşkı, acıyı orda da görüyorsunuz. İnceleme okumadım da sanki söyleşi yaptık sizinle. Tane tane konuştunuz, o aşkı hissettirdiniz bana. Sitedeki kalemi güçlü kadınlardansınız bu beni çok mutlu ediyor umarım sayılar artar. Emeğinize, kaleminize sağlık..
Yüreğinize sağlık Gül Hanım.:) Şükrü Erbaş' ın kitabını okumadım, listeme ekleyecegim. Katkınız da çok yakıştı, çok teşekkür ederim."Sitedeki kalemi güçlü kadın" kısmı ise bugüne kadar duyduğum en etkleyici yorumlardan biri, bu yorumunuz için özel bir teşekkür sunuyorum size. Zira bir kadın olarak kalemimle var olmak çok özel ve anlamlı benim için. Sevgiler
Bu bir yorum değildi hakikatti. Sizin -ve birkaç kadın arkadaş daha var- yazılarınızı, incelemelerinizi sakin bir yerde özenle okuyorum. Kadınların gözlem gücü yüksektir, en ufak ayrıntıları bile kaçırmazlar hele bide bu edebi dille birleşip, kaleme dökülüp yazılırsa nasıl da fevkalade oluyor. Ben teşekkür ederim asıl. Siz yazdıklarınızdan da fazlasısınız güzel kalın 🌺
You need to log in to be able to comment.