Değerli dostum, askerliğin sana hiçbir şey katmayacağını ama yazılarına da yeni bir ilham kaynağı olacağını en başından beri tahmin ediyordum. Çünkü bana da aynı şey olmuştu. Bir rüya gibiydi. Gerçek üstüydü... Bu sebeple yazılarının içerisinde veya incelemelerinde örnek vererek anılarını anlatman beni fazlasıyla memnun ediyor. Askerliğin olgun bir erkeğe katabileceği en önemli şeyi kendine katmış bir şekilde döndüğünü görmek de bir arkadaşın olarak mutlu ediyor. Kaleminin gücüne güç katıyor. Eline sağlık.
Senle aynı düşünceleri paylaşmak oldukça güzel Semih, artık bir İstanbul buluşmasında karşılaşmanın vakti gelmedi mi sence de? Hem kitap da "Ben Robot" olarak seçilmişken bence tam vakti gibi artık. :)
Şaka bir yana senin de dediğin gibi anıları bir şekilde değeri hak eden insanlara anlatabiliyor olmanın hafifliği mutlu hissettiriyor. Anılarımız ve yaşanmışlıklarımızın değerli insanlarla paylaşılması için yaşıyoruz, eksik olma arkadaşım.
Farkındayım. Ben de gelmeye çalışacağım hiç merak etme. Teşekkürler :)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.