barışa, özgürlüğe, haksızlıklara,medyaya,sosyal olaylara duyarlılığa, düşlemeye, değişime,sormaya,sorgulamaya, birlikteliğe, geleceğe dair kafada ve hayatında değişim olmadıktan sonra okumuş gibi gözükenler beni en çok korkutan ve tabi ki hiç okumayanlar.Ve bence de Proust,Foulkner,Orhan Pamuk'a gereken fırsatı tanımayanlar...Biz yine de korkunun üzerine gidelim. :)
Korktuğumuz aslında o kadar çok şey var(mış) ki! Bu kadar korkuyla nasıl baş edilir hiç bilmiyorum. Artık neyden korkacağımızı bilemez durumundayız. Korkunun üstüne mi gitmeli yoksa bir kenara mı sinmeli karar veremiyorum :(
Utansak, utanmayı bilsek korkularımızın hepsi kaybolacak. Her şey kendi kendine hallolacak. Kavga, gürültüye hiç gerek kalmayacak. Ama o da olmayınca zor ya!
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.