Ben bunu bir tür biyolojik yabancılaşma olarak görüyorum. Psikolojik ve sosyolojik yabancılaşmanın da ötesinde bir durum ( fikrimce sosyolojik, psikolojik, biyolojik biçimlerde bir zincir biçimindedir yabancılaşma). Türsel doğal eğilimlerin tahribatı söz konusu bir nevi. Bir köpeğin kendi türüne karşı sahibini koruması tarzında bir yabancılaşma.
“ insan Tanrı’ya ve Tanrı’nın dünyanın insanın emrine verdiğine inandığı sürece, her ilerlemeyle birlikte Tanrı’ya biraz daha benzediğine de inanabiliyordu. Ama boşuna ilerleme dememişler, yaklaşma değil ilerleme, bir şeyden uzaklaşma yani. Ama nereye doğru? Siz biliyor musunuz?” Tespitinize alıntıyla destek. @Mou_stephen
You need to log in to be able to comment.