Oğuz eline sağlık yine her zamanki gibi farklı anlatımınla dikkat çekiyorsun.
"Karakterlerin bir psikiyatri eleğinde kendi acı taşlarından ayıklanarak özlerinin yakalanmak istenmesi" bu kısım ne güzel yaa. Psikiyatri de olsa, ilim de olsa, bilim de olsa kötüye kullanıldığında kimlerin başına neler gelecek görebiliyoruz aslında bu kitapta. Kitap sözde linçlenmiş olsa da özü yakalamak mesele bence. Bir kitaba başlarken sürekli bir şeylere takılıp kalırsanız bazen anlatılmak isteneni kaçırmanız kaçınılmaz olur. Benim ikinci okuyuşumda bazı yerler daha fazla göze battı saygı çercevesinde yapılan her eleştrileriye de katılırım ama boş kitap değil bence. Ayrıca Neslihan'ın uğraşı ,yazarı buraya davet etmesi, yazarla beraber yaşayarak kitabı okuyacak olmamız falan güzel şeylerdi, saygıyı da hakediyordu ancak bazen istediğimiz şeyler olmuyor. Keşke yazarla beraber kitabı konuşabilseydik. Senin sorularını da büyük bir keyifle takip ederdim.
Tekrar emeğine sağlık.