Provencelı olduğundan, bütün güneyli aksanlarma kısa zamanda yatkınlık kazanmıştı. Mesela aşağı Languedoclular gibi “Eh bel moussu, ses sage?”; Aşağı Alpliler gibi “Onte anaras passa?”; ya da Yukarı Dauphineliler gibi “Puerte un bonen moutou embe un bouen froumage grase,” derdi. Bu da halkın çok hoşuna gidiyor ve onun bütün ruhlara kolayca nüfuz etmesine yardımcı oluyordu.