açıkçası beni tedirgin ediyor, aşk aklı bulandırır, daima dikkat etmeliyiz
çünkü rasyonel bir olgudan bahsediyoruz; sevgi en nihayetinde ıstıraba yol açar, çok kadim bir güç
Ama bu her sevgi için geçerli değil midir? Dostumuza, mesai arkadaşımıza, mahalleden komşumuza, hattâ anne babamıza bile dikkat etmemiz gerekir böyle düşününce.
insan bildiği şeylerin kurbanı olabilir — çok yaygın bir hatadır, bu sebeple sevgiye göz yumabiliriz ama ondan sakınmalıyız, özellikle de bir amacın var ise teorilere güvenerek hareket edemezsin, her türlü önlemi alman gerekir — fazla nietzschevari bir yaklaşım gelebilir fakat dediğim gibi özellikle de belirgin bir amaç edindiyse kişi kendine tedbirli olmalı
@qrua eğitim gibi hedefler anlamında değil mi? Eğer öyleyse, bu tedbir ona pratikte engel olmayacak biriyle birlikte yürütülemez mi. :)
tam anlamıyla hayır, eğitim çağımız için bir zorunluluk olduğundan dolayı bu tarz hedefler ile kategorize edilemez — elbette ülke şartlarında yurt dışına çıkmak istersin engel olurlar (ilkel bir koruma güdüsü diyelim) falan filan bu farklı bir konudur, ama Atatürk'den örnek vermek gerekirse en basitinden annesinin sözünü dinleseydi ve askeri okullara gitmeseydi, yaptıklarının kaçını başarabilirdi? Duygusal düşünmemek, duygularla hareket etmemek gerek — bir şey yapılmalıysa yapılmalıdır, bu kadar — duygular her zaman eylemden sonra gelmeli (demek istediğim büyük hedefler)
@qrua gerçekten güzel bir şey bekliyordum sizden, teşekkür ederim :) ❤️
You need to log in to be able to comment.