Köleliği sona erdirdik, çünkü öylesine yüce şahsiyetleriz ki köleliği sevmediğimize karar verdik.
Ve bunun gerçek nedeni gözlerden uzak tutulur.
Yani köle ayaklanmaları.
Köleliği getiren de kaldıran da egemenlerdir. Bunu da bir lütuf olarak gösterirler. Egemenlerin razı olmadığı durumlarda yani Halk hareketiyle kaldırılan kölelikte , mutlaka bedel ödeyen bir lider oluyor. Örneğin Abraham Lincoln ve Martin Luther King gibi
Kulluk istenci, özgür düşünme ve akıl yürütme yetisi ellerinden alınmış insanların zihnine yerleştirilmiştir. Bir bakıma insanlar, siyasal
iktidar mekanizmasının ideolojik koşullandırmasıyla ergin olmama durumuna indirgenmişlerdir. Dolayısıyla özgürlük, gönüllü kulluk olgusunun zihinlerden sökülüp atılmasıyla mümkün olabilir. Bir başka deyişle, özgür olmak için ideolojinin (daha doğrusu, hakim ideolojinin) dışına çıkmak gerekir; bu durum, insanın bilimle güçlenmiş aklını kendi başına kullanarak özgürlüğü bilip sevmesi demektir.
Gönüllü Kulluk Üzerine Söylev
Evet. 
Gönüllü Kulluk Üzerine Söylev bu paradigmaların en iyi anlatıldığı kitaplardan biri. Ama bir de özgür bir ülkede köleleştirilen kişi ve kitleler vardır. Bütün toplum da egemenlerin bu yönlendirmesini kabul eder. Çünkü artık o köle insan ya da grup bir insan olarak görülmez. “ Homo Sacer” dir o. O çıkmazdan da artık kurtuluş yoktur. 
Giorgio Agamben in muhteşem kitabı 
Kutsal İnsan bu teoriyi tüm detaylarıyla aktarıyor.
Dostoyevski'nin dediği gibi bugün insanlara özgürlüğü verin yarın kendilerini boyunduruk altına sokacak birşeyler bulurlar.
Winston Churchill’in dediği gibi; “Demokrasi en kötü yönetim biçimidir” ve sonrasına ekler “bugüne kadar denenen diğer bütün yönetim şekilleri hariç tutulursa.”
You need to log in to be able to comment.