Zaman ayırıp detaylı bir şekilde açıkladığınız için çok teşekkür ederim. Sanırım bu konu, daha iyi açıklanamazdı.🙏🏻
Üst-İnsan (Übermensch) ve Bengi Dönüş kavramları bilinçli olma iddiasındaki tüm okurlar tarafından doğru algılanmalıdır. Lakin Nietzsche, bir kere okunup bırakılacak bir filozof değildir. Doğru algıladığımızı düşündüğümüz şey bile ikinci ve üçüncü okumada değişebilir. Lakin karşımızda sıradan bir filozof yok. En dibi görüp de bitti denilecek birisi yok karşımızda :)
Dediğiniz gibi Üst-İnsan kavramı yıllarca Üst-Irk olarak algılanmış ve hatta dönemin Nazi Almanyası’nın temel devlet politikasına da bir ihtimalle ilham vermiştir, her ne kadar Nietzsche’nin bunda bir suçu olmasa da. Bu konuda Atomun mucidi 
Albert Einstein ile kaderinin ortada çakıştığı da belki söylenebilir.
Özüne bakarsak; Devletler de insanlar gibidir; çıkarı ne yöne sevkederse anlamı da oraya çeker o da ayrı bir konu. 🤷🏻♂️ Yağmur nereye yağarsa tarlayı oraya çeker misali :) İnsanlık tarihinden bu yana genetik aktarımla süregelen “Bencil Gen” kavramı, ancak ve ancak Biyoloji biliminin açıklayabileceği bir konu.
Üst-İnsan kavramı, 
Friedrich Nietzsche ‘nin de 
Böyle Buyurdu Zerdüşt eserinde oldukça işlediği bir kavram; lakin insan altında bir uçurum olan gerili bir ip gibidir ve kendisini aşması gereken bir yaratıktır.
Nietzsche konusunda çok kitap okumuş ve araştırmış entelektüel bir okursunuz. Eğer eksik bir bilgim varsa mutlaka düzeltmenizi sizden rica ederim, bundan da ayrıca memnuniyet duyarım. Bu konuları ve Nietzsche’yi iyice irdelemiş donanımlı ve bilinçli bir okur olarak sizlerin vereceği bilgiler çok değerli.
Tekrardan teşekkür ederim @MrsWho 🙏🏻
Rica ederim, güzel düşünceleriniz ve detaylı yorumlamanız için ben de teşekkür ederim. 😊 Dediğiniz gibi okuduğumuz her seferde başka düşüncelere sevk ediyor bizi. Biz insanlar anlık algılarımız ve düşüncelerimizle hep farklı düşünmeye meyilliyizdir zaten. Ama bunu sağlatacak yazının da donanımlı olması gerek pek tabii. Her seferinde başka ilhamlar vermekte her filozofun harcı değildir. :)
:) Evet kesinlikle, “her seferinde başka ilhamlar vermekte her filozofun harcı değildir.” Friedrich Nietzsche de bu yüzden orjinal, diğerlerinden sıyrılıyor.
Genel bir hayat yasası olarak; Bazen bir konu hakkında “Bu, doğrudur/yanlıştır” demek yerine “Uygun/Uygun değil” kelimelerini lügatımıza sokmak daha doğru - yani, uygun - olur :) Doğru/Yanlış zaman içinde değişebilir. Bugünün doğrusu, yarının yanlışı olabilir. Bir şeye doğru diyip şerh koyarsak diğer olasılıklara kapıyı tamamen kapatmış oluruz.
Katı bir Fizik kanunu olan “Değişim Yasası” için kısıtlayıcı olan doğru ve yanlış kavramları yerine daha akışkan ve ayakları yere basan “Uygun/Uyumlu” kavramlarını kullanmak daha yerinde olur. Aslına bakılırsa; bu, yaşam kalitesini doğrudan etkileyen bir bakış açısı. İçerik itibariyle basit bir kural ama sanki böyle daha doğru - yani, uygun - gibi🙂 Felsefeye biraz da böyle bakmak lazım hele ki Friedrich Nietzsche ’yi tekrar tekrar okurken tamamen böyle bakmak gerekir gibi geliyor bana.
Çok genel olacak ama evrende her şey değişir, gelişir veya en başa döner, yok olur, var olur. Ben İnsanı da oluştuğu evrene benzetiyorum. Doğru olduğunu düşündüğümüz şey yanlış sonuçlar doğurabilir veya tam tersi. İyi gibi gözükenin özünde kötülük de olabilir. Mesela sürekli iyi olmaya çalışmak, yardım etmek özünde iyi gibi gözükür. Ama bazen insanlar egolarını tatmin etmek için iyilik yapar ya da karşısındakini küçültmek derinlere inersek kendine muhtaç hissettirmek gibi. Tam zıttı olan kötülükte ise bize kötü gibi gelen olay olmazsa tecrübe edineneyiz veya daha iyisini elde etmeden yerimizde sayabiliriz. İyi ve kötü, doğru ve yanlış bu gibi kavramları yeterli bulmuyorum ben. Tercihlerimizin sonuçları olarak görüyorum. Yine düzensizlikten doğan düzenli gibi gözüken evren gibi, bizim deneyimlediğimiz kavramlar da kendi içimizde düzenli gibi gözükse de düzensiz bir haldedir. Yaşamı yaşanabilir kılan da bu bence. Kimse iyinin kötünün etkisinde kalmaz çünkü asıl olay ötesidir.
Bahsettiklerinizin bir kısmı, 
Nikolay Gavriloviç Çernişevskiy ‘nin 
Nasıl Yapmalı adlı kitabında da geçen Egoizm Felsefesi’nin alt dalı olan Rasyonel Egoizm’e uzanıyor biraz. Dediğiniz gibi ; sürekli iyi olmaya çalışmak, yardım etmek özünde iyi gibi gözükse de bazen insanlar egolarını tatmin etmek için iyilik yapar ya da dolaylı olarak kendine olumlu bir dönüşü olacağı için de yaparlar. Egoizm’in özünde kişinin sadece biricik çıkarı vardır. Bireyin motivasyonu, kendi çıkarlarıdır. Fedakarlık altında yapılan tüm eylemler, her ne kadar başkalarının çıkarları için yaptığımızı iddia etmiş olsak da aslında kendi çıkarımız için yapıyoruzdur. Aslında bu felsefi akımı bacaklarından çekip düşüren çok tanınmış bir isim var: 
Fyodor Dostoyevski ve O da demek istemektedir ki; bir insan, çıkarlarına aykırı olsa bile canının istediği gibi davranma hakkını feda etmez. İnsan bile kendi öz yasalarıyla çelişir halde olan bir varlıkken iyinin kötüye; kötünün iyinin içine geçmiş muğlak ve sarmal yapısı; evrenin işlediği entropi yasası doğrultusundan düzensizlikten düzene ve tekrar düzenden düzensizliğe gidişine şaşırmamak lazım.
Dediğiniz gibi iyilik/kötülük ve doğru/yanlış kavramları kavramları tam olarak içi doldurulamıyor akış içindeki olaylar karşısında karşılık bulmuyor. Her kavram kendi içinde zıttıyla beraber var oluyor. Ne gerçek ne hayal onun bile tam olarak farkına varamadığını çoğu zaman düşünür insanoğlu;
Biraz roman tadına sonlandırayım konuyu🙂
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçek hem hayali muallakta bırakan bir durum bile vardır bazen 🤷🏻♂️
Bkz. 
Puslu Kıtalar Atlası
Kitap inceleme yazıma dilerseniz buradan ulaşabilirsiniz: #219179666
You need to log in to be able to comment.