Öncelikle harika bir inceleme olduğunu söylemeliyim, bazı incelemelerinizde olduğu gibi yine bir iç döküş var bunda da. Ben de bu vesile ile yorumda içimi dökeyim.
Allah bağışlarsa iki çocuğum var, bunu çok sık dile getiriyorum bilmeyen kalmadı galiba :). Bunu övünmek için söylemiyorum, her akşam yattığımda çocuklarıma yetebildim mi diye düşünen bir anneyim, iyi bir annemiyim bilmiyorum ama kötü olmadığımı biliyorum. Topluma faydalı, bencil olmayan, herkesi eşit gören çocuklar yetiştirmeye çabalarken, Tuğde gibi çocukları yetiştiren ebeveynlerle cebelleşiyorum. Bir noktadan sonra o ebeveynler gibi düşüneceğim, onlar gibi çocukları hayata hazırlayacağım diye çok korkuyorum. Çocuğum az ile yetinsin diye uğraşırken, çok ile yetinmeyi bile bilmeyen çocuklar yetiştiren aileler görüyorum. Bunlarla mecburi yollarımız kesişiyor ve biz paylaşmayı, özür dilemeyi, sevmeyi öğretirken, onların bu vasıfları sanki bir kusur gibi çocuklarına aşılamaları sayesinde, iyi yetişen çocuklar amiyane tabirle 'enayi' sınıfına giriyor.
Ben mi çok hassasım bu konuda yoksa çoğu anne baba böyle mi bilmiyorum ama iyi çocuk yetiştireceğiz diye uğraşırken, kötülere ezdirecek çocuklar mı yetiştiriyoruz bu kısmı aşamıyorum. Ve bence de bütün insanlar kısırlaştırılmalı, iyisi kötüsü demeden herkese uygulanmalı, uygulanmalı ki ne ezilen kalsın ne ezen. Herkes vicdani rahat yatsın yataklarında.
Siz de çok güzel içinizi dökmüşsünüz :) bir de öyle bir durum var tabi. İyi çocuklar yetiştirelim derken aynı zamanda ezilen çocuklar da yetiştirmiş oluyoruz bunlar yüzünden. İşte bu yüzden de ayrım yapmaksızın kısırlaştırmak şart :))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.