"Ve otursam senin yanına ve desem usulca; acı çektim ben işitir misin" der Rilke!
Eklemek isterim bende ; Güçlü gözükmek için kızgın taklidi yapan, bir kırgındım aslında ben. Acısından çığlık atan ama ne kadar çok bağırırsa o kadar az işitilen bir dilsiz. Başkalarının ayıplarından utanan bir fısıltı. Küfründen kahır duyan bir nazik. Dünyanın bütün çöllerinden süzülüp, boşalan haznesini uğultulu rüzgaların doldurduğu hazin kum saati. Otursam bi kayanın yanına ve desem ki usulca çok yoruldum bu yaşamak ağrısından. İşitir misin ya HAK?🖌
You need to log in to be able to comment.