Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emanetiYeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağımaÇiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarındanBir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğindeBir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş
Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuşSoluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine
Kapılıp gidiyorum saçının sellerineGözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakarBir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakınTabiat bir bembeyaz gelinlik giymiş gibi
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibiSensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışımBir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerindenÖlüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm
Güzlek 1971
harika bir şiir yaaaaa
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.