Ahh canım Nilgün Marmara canımda acısı kaldı. Ve bir dizesi seninle okuduğumuz kitapta geçmişti hatırlarsın: “Yabancıların en yakınıydın sen!” Aslında bütün vazgeçiş bir dizeye mühürlenmiş, hem en yakın hem en yabancısı olmuş “ Seni hep sevdim…” dediği adam. Ne acı,ömründen geçtiğin adam ömründen öylesine geçmiş. Hiç tanımamış bile yazdığından bile haberi olmamış…
Ölümü jiletle kazıyor insanın yüreğine dize dize kesiyor, kanatıyor iki şair de. Ölüm bazen gelse defolup gitsek istiyoruz çoğumuz. Yaşamak en büyük intihar aslında; acıtan, boğan, nefesi kesen bir halatın ilmeği boğazımızda çoğumuzun.
Ahmet Erhan’ı ben 
Öteki Şiirler’le tanıdım ben, sonra 
Burada Gömülüdür 1. Cilt ve 
Burada Gömülüdür 2. Cilt. Ölümü şiirlerle güzelleştirmiş nahif bir adam.
“Ömrümü bir aynada mı gördüm
Bir taşın genişlettiği suda mı yoksa
Bilmiyorum, artık hiç bilmiyorum
Ölüme de hazır değilim, yaşama da…”
Öteki Şiirler (s.88)
Emeğine, fikrine sağlık yine dokundu kalemin kalbe…
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.