Bir yerden sonra okumayı bıraktım. Çünkü ben de depremzedeyim ve o güne ait şeyleri tekrar yaşamak istemedim. Hâlâ aklıma geldikçe gözlerim doluyor. "Biz ne yaşadık?" sorusuyla karşı karşıya kalıyorum. Sanki kafam idrak edemiyor olayları. Gece 2'de uyumuştum huzursuzluk bende de vardı ve ne yazık ki o günden sonra bir daha asla rahat uyuyamadım... şehrime oyuncak gıda istemek yerine kefen istedik hâlâ ağrıma gidiyor, çaresizlik nedir iliklerime kadar hissettim. Allah kimsenin başına vermesin bizim yaşadığımızı.
Sizi çok iyi anlıyorum. Bende yazarken çok zorlandım inanınki saatler sürdü, tam olarak anlatamadımda zaten... Rabbim size güç kuvvet versin. Amin... 🤲🏻☺️
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.