O kadar güzel yazmışsın ki...
Her karaktede kendinden bir parça görmüşsün, tıpkı benim gibi. Sokak Nöbetçileri, benim için yol gösterici oldu. Ne zaman üzülsem, acılı bir hikaye duysam, aklıma ilk onlar geliyor ve ben o hikayenin içinde onları arıyorum. Ama bir yerden sonra fark ettim ki, onlar aslında her acılı hikayenin içinde. Vicanlarına, vicdansızlıklarına ve korkularına rağmen. Sokak Nöbetçileri benim her şeyim ve içimde ukde kalan nadir kitaplardan biri. Aslında kitap dememeliyim; onlar her yerde ve her anımızda. Onlar her acının içinde var. Onların o acılar içinde kalmamasını o kadar çok isterdim ki... Ve mümkün olsaydı eğer, elimden geleni yapardım. Yaşadıkları acılara rağmen bazen onların yerinde olmak istiyorum. Çünkü sonunda mutlu oldular. Masal iyi sonla bitti. Ve benşm masalım iyi sonla mı bitecek bilmiyorum, onlar gibi güçlü kalabilir miyim bilmiyorum. Ama direneceğim. Korkularıma, vicdanıma ve vicdansızlığıma rağmen direneceğim. Ve Kalbimin sesini dinleyeceğim. Tıpkı Saye gibi.
Beni duymanızı ve konuşmayı o kadar istedim ki...
Her zaman kalbimde olacaksınız. Ve benim kalbimin sesi de, vicdanım da, vicdansızlığım da, korkularım da siz olacaksınız.
Bu yorumu okuyacak bir başka bir insan. Belki yıllar sonraki okuyucu, Sokak Nöbetçileri'ni her zaman kalbinde taşı. Ve onları unutma, çünkü onlar unutulamaz.
Kalbimin ve sokaklarımın nöbetçilerine...
Sende getçekten çok güzel anlatmışsın her şeyi çok güzel özetlemişssinn🤍✨
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.