Gerçekten insan bazen kendisine o kadar dönüyor ki, böyle insanları okuduğumuzda ne hayatlar var be diyoruz... Üzücü Aydın Bey, çok üzücü yavaş diye işten çıkarılmış, pratiklik zamanla olurdu... Ama ders de verici, sahip olduklarımıza ve yanına sığabildiklerimize bakıp utanarak da olsa şükrettirici... Bize Yeter Hanımın hayatından bir sayfayı aktardığınız için ben de size teşekkür ederim...