Bastırılamayacak düzeye ulaşmışsa şayet, o cümle artık senin değildir...Bazen susmak,sarmalamak gibi geliyor bana emânet cümleleri...
Bir de kelimesiz konuşmak var ki, eski bir kütüphanede güzelleşen yüzyıllık bir kitabın ilk nushası gibi...Yine sesinde sayfalarca yarın ve tebessüm sardunyaları... Yarım kalmış şiirlerin akladığı girizgâhlar :)
Masalın dinmesin emi...
Didemin yüreğinden yüreğimle o hiç dinmeyen sızısıyla bir gül koparıyorum kelimelerinin düş ülkesine. Tazelenen ve o hep yeni olan bir özlemle.
Bir masalın ki sevinciyim şimdi. Her yeni an sonsuz defa katlanan bir tebessüm. Huzurunla...
Kalbimle, Meleğim... :)
Özlem'le... :)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.