Tam tamına hissettiğim ve düşündüğüm şeyler var hikayenizde 8 Mart ile ilgili olarak. Özellikle 8 Mart etkinliği yapılırken kız çocuğunun tam o esnada dedesinden dayak yemesi ve bu duruma hiç kimsenin karşı çıkmaması insanların iki yüzlülüğünü çok iyi yansıtmış. Kadınlara insan gibi davranmadıkça neyleyim ben yılda 1 günü? Yılın 364 günü aşağılama, dayak, taciz, işkence vs. ne ararsan var. 1 günü "kıdınlır gınınız kıtlı ılsın" vit vit vit. İstemem eksik olsun. Sırf bu nedenle ne kurumsal kutlamalara giderim ne de kutlama mesajlarını kabul ederim.
Bu arada hikayeyi beğendim, elinize sağlık.