Muazzam gerçeklikte bir hikaye kelimelere dökülmüş. Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Son zamanlarda yazılan hikayelerin hepsinin kadınlarla ilgili olması ve tamamının acıklı olması, yani acı çeken kadınlar üzerinden ilerlemesi bir algının oluşmasını sağlamak olsa gerek. Hemde 8 Mart kadınlar günü öncesi yazılması bu algıyı destekler nitelikte. Gerek 
Zeyneb Öztürk hocamın, gerek https://1000kitap.com/incierdem hocamın ve gerek sizin yazmış olduğunuz hikayeler hep aynı acıyı yansıtıyor. Kadına uygulan şiddet, kısıtlama ve bir obje gözüyle bakılıyor olmasını acı ama gerçek bir dille aktarmışsınız. Umulur ki toplumumuzda farkındalık oluşturabilecek kadar sesinizi duyurabilirsiniz.
Bütün bu yazılanlara rağmen benim görmek istediğim herkes gibi olumlu hikayelerinde yazılması olurdu.
Farklı bir açıdan bakarsak, kadına dinimizce verilen değer tartışılmaz. Fakat uygulama noktasında çoooookkkk eksiğimiz var. Bunu uygulanabilir kılmak için toplumun her bireyine düşen görevler var, bu görevlerin en önemli bölümü siz kadınlara düşüyor. Çünkü bana göre toplumun baş öğretmeni kadındır. Bir kadına verilmesi gereken en başta bu özgürlük olması gerekir. Aile ve çevre baskısından uzak yetiştirilen her çocuğun topluma yarar sağlayan bir birey olduğunu düşünüyorum. Yani kadın önce hakkı olan öğretmenliği savunmalı savunabilmeli...
Söz ilerlemiyor artık...
Vakit ayırıp okuduğunuz ve böyle detaylı bir yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim. Söylenmesi gereken herşeyi söylemişsiniz zaten. Birkaç şey eklemem gerekirse kadını kadın olduğu için, erkeği de erkek olduğu için ötekileştirmezsek sanırım sorunun kaynağına büyük bir darbe indirmiş olabiliriz. Bizler kadın-erkek olarak iki tür değil, insan olarak tek türüz. Bunun bilincine varmak dileğiyle. Sağlıcakla...
Evet haklısınız. Bu bize kazandırılmış bir alışkanlık ve insan alışkanlıklarından kolay kolay kurtulamıyor. İnsan olduğumuzu hatırlayabilmek duasıyla. Ben teşekkür ederim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.