İnsan sakladıklarıyla ve söyleyemedikleriyle insandır en çok , aksi halde edebiyat diye bir şey olmazdı zaten. Kişisel gelişime gelince hayatın kenarında kalanlara göre bir alan değil, hayatın içinde olanlar ise zaten bir şekilde yırtmıştır, onlara da pek gerekmez.