Dediğim gibi bu sizin öznel bakış açınızdır. Yazar, oraya sizin görmek istediğiniz şeyi yazmakla yükümlü değildir. Ideolojik olarak veya tüm ideolojilerden bagimsiz olarak bunu doğru bulup bulmamanız yazarı ve sanatını bağlamaz. Örnek vereyim, Atsız benim için fazlasıyla kafatasçı ve saldırgan olduğu için, ideolojisi benim için çok komik olduğu için bunu da kullandigi biçem ve kurguyla daha da dayanilmaz kildigi icin eserlerinin benim idrakime katacağı hicbir şey yoktur; ancak mistik biri olmamama rağmen Necip Fazıl'ı çok severim çünkü onun dizelerinde ve oyunlarında çok daha yüksek bir şey yakalarım (dil). Siz, bahsi geçen bu eserden kendi payınıza düşecek hicbir şey bulamadıysanız, es geçebilirsiniz. Dediğim gibi yazar, sizin duymak istediklerinizi söylemekle yükümlü değildir. O, kendi yaşantısının zihniyetinin toplamıdır ve bu yüzden yargılanamaz.
O zaman yazara evrensel kişilik ve herkesi kucaklayan bir yapı demek saçmadırve yalandır. Tabiki de her şeyi yazabilir ancak kadim dostluk aşikardır. Bunu inkar etmek ise saçmalıktan öte bir şey değildir. Teşekkür ederim yorumunuz için. Kitap okundu ve rafa kaldırıldı. İyi geceler.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
https://1000kitap.com/m___salih yarın size beni üzen sayfanın resmini atarım. Karşılaşsaydım eğer ki emin olun bakış açım değişirdi... Sanatçı ayıran değil birleştirendir.
Bu yorum görüntülenemiyor
@m___salih tamamen katılıyorum. Dolaylı olarak anlatmak istediklerim bunlardı. Atsız veya Mehmed Uzun... karşılaştırma yapmaksızın her birinin kendi içinde başka bir evreni vardır. Okur seçme özgürlüğü ile birlikte "Bu neden böyle yazmış da şöyle yazmamış." diye bakarsa işler sarpa sarar. Tamamen aykırı bir yaşamda bile okunmaya ve görmeye değer birşeyler bulunabilir. Önyargımı yıkmaya gönüllü olduğum yerde Atsız da buna dahildir :) gönüllü olmamak ise seçimimdir.
Bu yorum görüntülenemiyor
İşte o sebeple edebiyatta yazar ve yazman diye iki koca kelime vardır. Birisi sadece bugüne oynar ve parasına bakar. Bir diğeri yıllara oynar ve asırlara meydan okur... İnsanlığın en büyük kaybı ise unutmamaktır. İnsan kini unutmaz, nefreti unutmaz... Dostluğu ve sevgiyi ise en ufak bir darbede unutur. Bunları yüzyıllar sonraya taşıyanlar ise yazarlardır, yazmanlar değil. İşte burada sanatçı kimliği ortaya çıkar ve yaratıcılığını konuşturur...
Bilmem farkında mısın ama bu kitap öyle alelade bir kurgu değildir. Geçmişte kültür, medeniyet ve yaşamı anlatan rehber bir kitaptır. İçeriğini ise doğru kabul edeceklerdir...
Sanırım tarih ve medeniyetten bahseden kitaplarda milli duyarlılıkla meseleye yaklaşmak birçoğumuzun handikapı. Ancak sanatçıyı tek bir eseri ile değil, tüm bir hayat felsefesi ve diğer eserleri ile yargılamak daha doğru olacaktır. Ben genel yorumunda bahsettigin durumun aksine meseleyi içerikten ziyade edebiyat, okur ve yazar ilişkisine çekmeye çalıştım. Dil ile ilgili yaptığınız vurgu da benim için önemliydi, çünkü incelemelerde muhakkak bunun üzerinde durulması gerekiyor bence. Icerik mevzusuna gelecek olursak paraflardan, tek bir eserden, tek bir cümleden yol almamak lazım. Örnek verelim: pedofik bir karakteri anlatan "lolita", dünyaca tanınmış yazarı Nabokov. Nabokov pedofili miydi? Bu soruyu sorduğunuz an bile edebiyat dünyası birbirine girer çünkü bu dünyada böyle bir bakış yoktur, olamaz da. Aslolan eserin kendisi, yazarın dille kurduğu ilişki ve anlatımının etkileyiciligidir. Edebiyatta sakınca ve yazılması gerekenlerin yazılıp diğerlerinin göz ardı edilmesi veya yazılmaması diye bir şey yoktur. Ha ama eser, biçemsel ve biçimsel açıdan edebi bir nitelik taşımıyorsa o zaman yazmanlardan ve hatta azmanlardan ve hatta edebiyat aşırıcılardan konuşabiliriz ki bunun da çok örneği vardır. Hassasiyetini anlamak ile birlikte sevgili Tayfun dikkatini çeken paraflarin Mehmet Uzun'u anlamakta yeterli olmayacağı kanısındayım ve bu kanım tüm yazarlar için geçerlidir.
Bunun bilincindeyim ve okumuş olduğum tek eseriyle bu düşünceye vardığımı diğer eserlerini okuduğumda da bu hissiyatı yaşarsam kesinlikle düşüncelerimin kati olacağını vurguladım incelemede...
İnsan olarak gelişmemiş bağnaz bir türüz. Her bilgiye doğrudan inanır ve genel olarak araştırma yapma durumunda hissetmeyiz kendimizi... Hezeyanlarım bundan ötürüdür..
Ben teşekkür ederim. Renk kattınız ve gerçekten iyi bir kritik ortamı yarattınız. Keyifle dahil oldum. Başkaca eserlerde hemfikir ya da karşıt olarak yeniden görüşmek beni mutlu edecektir tıpkı bu vesileyle tanış olmamız gibi... İyi geceler dilerim.
You need to log in to be able to comment.