İlahi, Kübra Hanım. :)) Eminim her yazar başta siz gibi düşünmüştür zamanında. Ama ne demişler, sessizliğin sesi bir gün kendini aşıp vücut bulduğunda geride kalan boşluk da o sesle yankılanır. (Ben uydurdum şimdi kimse dememiştir bunu) Dilerim o boşluğu kaleminizin sesiyle doldurursunuz. :)