Aslında bu Greek felsefesinin ve Batı felsefesinin temel taşlarından biri olan güçsüz olanı korumaya yönelik hukuk ve ahlak anlayışına sert bir eleştiri. Öncelikle şunu bilmemiz gerekiyor Nietzche fikirlerinde insan varoluşuna dair gerçekten çok gaddar bir filozof. Hatta insanı, üst insan ile hayvan arasında ki bir uçurumda asılı kalmış vaziyette betimler. Şu meşhur sözleri bu alıntısını daha anlamlı kılacaktır "İnsan aşılması gereken bir şeydir.". Peki Nietzche neden bunu istiyor? Aslında Alman idealizmi ile de sürdürülen Hristiyan ahlak seviciliği ve Hümanizme karşı bir isyan bayrağı açıyor. Nietzche'ye göre bazı insanlar toplumu geliştirebilecek, yüceltebilecek kadar güçlü yapıdadır, bazıları ise bu güçten yoksun zayıf insanlardır. Bu uçuruma karşı bize önerisi doğa gibi davranmamız gerektiğidir. Güçsüz olan yok olmaya mahkum olacak güçlü olan ise toplum içerisinde yüceltilecek ve suçlu bile olsa topluma tekrardan geri kazandırılacaktır. Çünkü Nietzche'ye göre zarara uğrayan güçsüz, zayıf insan toplumun gelişimini tıkayacak, Hristiyan seviciliği ile toplumun ahlakında rol oynayıp yine toplumun ilerlemesini durdurmaya çalışacaktır. Nietzche'nin istediği üst insan kendi deyimi ile bir "Hasat edicidir". İnsan tıpkı varoluşunun kaynağı olan doğa gibi adaletsiz, acımasız ve vicdansız olmak zorundadır aksi halde son cümlesinde yazdığı gibi kendi iğrençliğinden dolayı ölmeye mahkumdur. Nitekim Nietzche bu sözlerinde pekte haksız sayılmaz makro kozmostan mikro kozmosa kadar uygarlığın veyahut varoluşun ilk ve en önemli temel şartı güçlü olanın ayakta kaldığı bir düzendir. Kara deliklerin yamyam gibi kendi cinslerini yemesi evrenin en ıssız köşelerinde sürmekte olan kaotik zaman akışı, doğa da daha henüz doğamadan diğer türler tarafından öldürülen hayvanlar. Hal böyleyken varoluşumuzun kaynağı olan evrenden veya doğa'dan kopuk bir vicdan, ahlak ve adalet anlayışına sahip olmamız beklenebilir mi?
Çok objektif ve mantıklı bir yorumlama olmuş değerli görüşleriniz için teşekkürler. 🤗 Ayrıca bahsettiğiniz bu "hasat" bana bir yerde okuduğum (doğruluğundan pek emin değilim) tıp eleştirisini hatırlattı. Bazı filozoflar sağlığı bozuk insanların tıp aracalığı ile iyileştirilmesini doğru bulmuyorlar. Hastalıklı insanların ölüp, sağlıklı bireylerin üremesiyle tamamen sağlıklı bir ırk oluşturulacağına inanılıyor. Ne kadar cahilce ve vahşice bir düşünüş aklıma bunu getirdi ve ürperdim.
Erim asya. Doğal seçilimi toplumsal hayata uygulamayı doğru buluyorsunuz anladığım kadarıyla. Güçsüzün ölmesi diye bahsediliyorken sorayım; kime güçsüz diyeceğiz? Bireysel bilek gücüne mi? Yoksa işbirliği yapıp birilerini öldürenlere mi? Stephen Hawking de kötürümdü. Size göre öldürülmeli o halde? Nietzsche'nin bu argümanları Hitler tarafından uygulandı zaten. Böyle düşünceleri açıkçası pek sağlıklı bulmuyorum.
Üzerinde yaşadığımız Dünya'nın 5 şeffaf olan 1 de şeffaf olmayan 6 adet yok oluşu mevcuttur. Bu yok oluşlarında hepsinde canlı varlıklar soykırım yaşamışlardır. Yine evrimsel olarak bir çok canlı türü bir diğer canlı türünü tüketerek neslini sona erdirmiştir. Nietzche'nin bu felsefesi öncelikle bireysel değildir. Stephen Hawking gibi bireysel örnekler vermek yersiz olacaktır. Eğer yine de bireysel bir cevap vermek gerekirse eğer siyasal çıkarlar Nazi Almanyasın'da ki gibi ön planda olmayacaksa şuan da yaşamış olduğu gibi Hawking 76 yaşına kadar yaşayabilecektir. Çünkü toplumu yüceltmiş ve geliştirmiştir tıpkı Nietzche'nin önerdiği gibi. Kimin güçsüz veya güçlü olduğu konusu. Bunlara bireysel cevaplar verilemez toplumun tamamını kapsayan basit örnekler verilebilir. Örneğin şuan ki Kürt halkının öyle ya da böyle sebeplerden dolayı gelişememiş, ilerleyememiş ve aydınlanamamış bir halk kitlesi olması onları Nietzche'ye veya "Sosyal Darwinizm"e göre hedef haline getirmiştir. Sağlıksız olması konusu Nietzche'ye göre de hümanizm, vicdan ve ahlak mide bulandırıcı unsurlardır.
Deveye sormuşlar : "boynun neden eğri ?"
Deve de "nerem doğru ki ?" demiş.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.