Çok doğru bir noktaya değinmişsiniz. Günümüz ilişkilerinin hepsi materyale odaklı. Kişilerin sevgilerinin bilmem kaç karatlarla ölçüldüğü, hatta çoğu kişinin sevgisini itiraf etmek için beklediği, evlilik yıldönümlerini bugüne denk getirmek için sıralar alındığı, sevgilisi olmayanların da bön bön etrafa bakıp, olup bitenlere anlam vermeye çalıştıkları, isminde bile meymenet olmayan bir gündür. Sevgi; bir maddeye, bir eşyaya, bir bitkiye sığdırılamayacak kadar yücedir. Sevgi, öğrenilebilir, unutulabilir ama varlığı asla inkar edilemeyen bir duygudur. Zarar verse bile asla pişman olunamayan, acısını hissetsen bile bir gün olsun dinmesini istemediğin, anlam bile veremediğin davranışlara sebep olan şeydir.Aşktan kat be kat daha beterdir. Bir türlü üstünden çekip atamazsın, ne kapıdan kovarsın ne de bacadan. Unuttum dersin öyle biran gelir ki, geçtiğin yol bile hatırlatır. Esen rüzgar bile O’dur. İşte böyle kutsal ve yüce bir kavramın, anlamsız bir güne yüklendiği, “ocobo oşkom bono no olocok” sözlerinin her yerde yankılandığı lanet bir gündür...
Sizinde ağzınıza sağlık 👍
You need to log in to be able to comment.