İlahiyat için çok şey yazılıp çiziliyor da aşık olunca tüm derslerten aynı hızda kalınan bir bölüm aslında. Bu fakültede aşık olmak kesinllikle tehlikelidir. Her ders birbirinden ağır olduğu için ne kadar çalışırsanız çalışın hoca muhakkak en az çalıştığınız yerden soru sorabilir.
Efendim meselemiz derslerin zorluğu değil. İlahiyatta öğrencinin önceden bir altyapısı yoksa zorlanmaması imkansız zaten, dersler ağır çünkü ve çok çeşitli. Biz daha çok acaba bu kurum üzerinden üreteceğimiz bilgi bize Efendimizin haber verdiği ve istediği hikemî bilgi mi bunu sorguluyoruz.
Kurumdan kuruma değişiklik gösteriyor bu durum. Ya da hocadan hocaya. Çağdaş ilahiyat eğitim adı altında hadis inkarcılığını normalleştiren kurumlar da var Peygamber ve sünnetini merkeze alan kurumlar da. Ayrıca kurum olarak ilahiyat fakültesinin misyonunun dışında öğrencilerin büyük çoğunluğu ya ev hanımı oluyor ya da öğretmen olmayı tercih ediyor medresedeki ezberden okuyabilecekleri ya da pratik hayata dökebilecekleri şeyler sınırlı çünkü sadece sınava odaklanıyorlar, hoca da buna mecbur ediyor çoğu zaman . Akademiye atılan öğrenci bir dava ya da şuur sahibi bireyden çok daha önce aynı konu üzerinde yazılmış tezlerin başlığıyla oynayıp sunuyor neredeyse. Bunlar bizim alanın kendine has problemler mi, bence değil. Hayattan ve toplumdan öğrendiğimiz şeyler 😐
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.