Bir tarikatın sona kalan üyesinin peygamberleştirilmesi üzerinden günümüz toplumunun ve medyanın nasıl bir tüketime dayalı yozlaşma içerisinde bulunduğunun eleştirisini yapmış Palahniuk. Hem eğlenceli hem de bir dizinin veya eğlence programının bir kitaptan daha fazla sohbet konusu olduğunu anlamamızı sağlayacak, düşündürecek, zevkle okunacak bir kitap.
Espri anlayışı, ince görmeler, incecik göndermeler bence harika. Nerdeyse her satırda laf sokma sanatının güzel bir örneği var. Ancak hikayelerin özü incelendiğinde dikkatimi çeken önemli bir şey var. Seçme bir kitap olduğu için eserleri arasında yer almıyor, dolayısıyla hangi yıllardan bahsettiği belli değil. Ancak öykülerde 60’lar ve 80’lerin ilk yıllarının hicvedildiğini düşünüyorum. Hani hep bahsederiz ya yozlaştık, gelişen teknoloji ile birlikte ahlakımız bozuldu, insanlık öldü, arsızlık, hayasızlık arttı diye. Alakası yok. Öykülerden de anlaşılacağı üzere taa o yıllarda bile devrin imkanları dahilinde her türlü yozlaşma mevcutmuş. Kendince arkadaşlık siteleri, hatta çöpçatan programları bile varmış. Teknoloji sadece metotlarımızı değiştirmiş. ucalisan.blogspot.com.tr/2015/08/istanbu...
Anadolu sahnesinde kuva-yi milliyenin öncülüğünde gerçekleşen halk kurtuluş savaşının İstanbul'da ki seyircilerini - kitapta ismini buradan alıyor - anlatıyor.
Kitabı iki kısımda incelemek mümkün, ana karakter Cemal'in İstanbul'dan ayrılışı ve 6 yıl sonra yeniden dönüşü.
İstanbul'un işgali ile bir çok şey değişiyor, kadınlar çarşaf kullanmayı bırakıyor, yine kadınlar iş hayatına atılıyor ( birçok erkek ya tutuklu ya Anadoluya geçmiş vb. nedenlerden dolayı), günlük hayatta yozlaşma hat safhada her yerde barlar, genelevler, kahvehaneler açılıyor. İnsanlar savaş ve işgal buhranından kurtulmak için kendilerini bu tür zaaflarla uyuşturma yolunu seçiyorlar.
Bir de Anadoluda ki mücadelenin karşısında olan İstanbulda ki yerli işbirlikçilerle verilen savaş anlatılıyor.
Kitap, Huzur ve Mahur Beste ile üçleme olarak adlandırılıyor.
Keyifli okumalar.
Çalışma hayatının zorlayıcılığında "Tembellik Hakkı" başlıklı bir kitap sanırım herkesin dikkatini çeker. Çok çalışmaktan bizi kurtaracak formüller hep umudumuzdur.
Paul Lafargue formüller sunmasa da bu pek çok dile çevrilen, en çok okunan kitaplardan biri olan eserinde, 19. yüzyıl Avrupa'sında kapitalizmin vahşi emek sömürüsünü
Orhan Kemal'in okuduğum ikinci kitabı.
Kitapta temel olarak; İstanbul'a yoğun göç furyasının olduğu, taşı toprağı altın sözünün İstanbul'un önüne geçtiği, Demirkıratlılarla CHP'lilerin çekişmeli yıllarını, Menderes dönemini anlatılıyor.
Çıkış noktası köyden kente bir bavul ve yorganla göç olduğu için yazarımız kahramanlarını konuştururken veya düş kurdururken şiveli dillerini olduğu gibi yansıtmış, kesinlikle böyle yapması kitaba daha gerçekçilik katmış.
Orhan Kemal'in en sevdiğim yönü olayları anlatırken toplumda yaşananları harmanlayarak anlatması, şöyle ki; konusu köyden kente göç olmasına rağmen aynı zamanda 6-7 Eylül olaylarında Rum yurttaşlarımızın canlarına,mallarına talanına değinmiş, yine dönemin iki farklı siyasi görüşlerine değinmiş, görüş farkı gözetmeksizin yapılan yolsuzluklara, adam kayırmalara, yurttaş fişlemelerine ve Türkiye'yi İstanbuldan ibaret sanan ' aydın ' görüşüne değinmeden geçmemiş olması bunun canlı örneklerindendir.
Orhan Kemal'in her romanında işlediği bir konu da toplumsal ve kültürel yozlaşma, Gurbet Kuşları'nda da bunu net biçimde görüyoruz.
Gurbet KuşlarıOrhan Kemal · Everest Yayınları · 20201,083 okunma
''Hangi tarafımızdan vazgeçelim sahi?
Hangi derdimize yanalım, hangi rezillliğin üstünü örtelim.
Hangi yozlaşma biçiminden uzak duralım?
Hangi haksızlığa karşı çıkalım,hangi pisliğe bulaşmayalım.''
