Taş ve Gölge, son dönemde okuduğum en çarpıcı roman oldu. Muazzam bir kurgu, inanılmaz bir dil işçiliği, kalemini pek sevdiğim Burhan Sönmez'in ustalık eseri. Okunmayı çok hak edenlerden, geleceğe ulaşmayı fazlasıyla hak eden bir roman.
Mezartaşı ustası Avdo'nun hikayesi bu toprakları bize anlatıyor. Anılar, acılar, aşklar, arayışlar, kayboluşlar, savaşlar ve zulümler. Her şey bizi bize anlatıyor ve empati yapmamızı, anlamamızı sağlıyor. İnsan yanımızı ortaya koyuyor. Farklı zaman dilimlerinde, farklı mekanlarda, zamanlar arası yolculuk yapmamızı sağlıyor. Çok katmanlı, ustaca bir kurguyla son sayfaya kadar merak uyandıran, sürükleyen bir roman. Bir yandan sonunu merak ederken, diğer yandan da bitmesin diye aheste aheste okuduğum bir roman oldu. Sindire sindire, dura dura, düşüne düşüne.
Bir Alıntı: "Sonunda insanların gerçeği anlayamayacağına inandı. Gerçek, sevgi gibiydi, önce hissetmek sonra anlamak gerekirdi, bu yüzden dilini tutmaya karar verdi."