Zıvanadan çıkmış bir insanlık; adeta günlük egzersiz kıvamında, herhangi bir sayıdan öte değer içermeyen katledilen insanlar, çocuklar.
Bir tarafta çağdaş, medeni dünya ama aynı dünyanın içinde yaşayan binbir sefalet, trajedi...
Dümdüz hissedemeyiz sürekli. Hep mutlu olamayız. Hayatı tek yönlü yaşayamayız. Mutlu olabileceğimizi biliriz bilmesine de hemen bitişiğinde hüznün sırasını beklediğini de bilmeliyiz.