BİR BULUTTAN deniz üzerine bir damla damladı. Denizin genişliğini görünce de utandı. Kendi kendine,
"Deniz bulunan yerde ben kim oluyorum? Eğer o varsa ben yok sayılırım!" dedi.
Damla kendisini küçük gördüğü için, sedef onu bağrına bastı, nazla besledi. Kader o damlayı öyle yükseltti ki, sultanların taçlarına lâyık inci oldu.
Damla kendisini alçak gördüğü için yücelik buldu, yokluk kapısını çaldığı için var oldu.
Dünya, evrende döndüğünden bu yana ilk kez bir insan tüm dünyanın çevresini dolaştıktan sonra yine kendi yurdunun enlemlerine varmıştır. Bu insanın, basit bir köle olmasının hiçbir önemi yoktur. Buradaki yücelik insanda değil, onun yazgısındadır.
Sayfa 199 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Rabbin adıyla gelen Krala övgüler olsun!.. Gökten esenlik, en yücelerde yücelik olsun!..” diyerek ilahiler okuyorlardı.
Sayfa 189Kitabı okudu
Yeter ki insanın içinde iyilik olsun, onun erişemeyeceği hiçbir yücelik yoktur...
Sayfa 57Kitabı okudu
Evrene kardeşlik getirmeli bilim dediğin
Yücelik getirmeli halkımıza mutluluk getirmeli
Çözmeli kişiyi paslı zincirinden
Sayfa 250Kitabı okudu
