Her an ağlamaklı, öfkeli ve huzursuzum. İçine düştüğüm melankolinin belli başlı bir nedeni yokmuş gibi geliyor bana. Ama geçiştiremiyorum. Gündüzleri amaçsız sokaklarda dolaşıyorum ya da evin içinde bütün gün sabahlıkla oturup kötü bir haber almayı bekliyorum. Geceleri ise erkenden odama çekiliyorum, zar zor uyuyorum.