Biz kardeşleri sevdiğimiz için ölümden yaşama geçtiğimizi biliyoruz. Sevmeyen ölümde kalır. (1.yuhanna 3:14.bap)
Dünya malına sahip olup da kardeşini ihtiyaç içinde gördüğü halde ondan şefkatini esirgeyen olabilir mi? (1.yuhanna 3:17.bap)
Yavrularım, sözle ve dille değil, eylemle ve içtenlikle sevelim. (1.yuhanna 4:7.bap)
Sevmeyen kişi Tanrı'yı tanımaz. Çünki Tanrı sevgidir. (1.yuhanna 4:8.bap)
Hiç kimse hiçbir zaman Tanrı'yı görmüş değildir. Ama birbirimizi seversek, Tanrı içimizde yaşar ve sevgi içimizde yetkinleşmiş olur. (1.yuhanna 4:12.bap)
Tanrı sevgidir. Sevgide yaşayan Tanrı da yaşar, Tanrı da onda yaşar. (1.yuhanna 4:16.bap)
"Tanrı'yı seviyorum" deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Tanrı'yı sevemez. (1.yuhanna 4:16.bap)
Tolstoy, incilden pasajlar vererek örnek öyküler oluşturmuş kitabinda, sevmek ve iyilik herzaman kötülüğü yener. Sabir en büyük erdemdir. Diyebiliyor rahatlıkla insan, haksız da değil iyilik bir dine mahsus değil elbette, insanlığın özünde var olan güzelliğin yapı taşı iyilik. Sevmekten, hoşgörüden, alçakgönüllülükten vazgeçmeyin.
