Galiba büyüdüm
Büyüdüm ben anne
Büyüdüm ben öğretmenim
Ama anlayamadım büyüyünce anlarsın dediklerinizi
Anlatamadım da...
Sayfa 76 - Murat KitabeviKitabı okudu
İnsan büyüdükçe
Anlıyor gurbetin hazin yönünü.
Ya da omuzları kaldıramıyor onca yükü
Bir zamanlar bayramlarımız vardı bizim
Dedelerimiz elimize harçlık sıkıştırır
Komşularımız küçük şekerlerle kandırırdı.
Bayramlıklarımız kirlenmesin diye
En uslu günümüz olurdu o gün
Ve küçük ağuşumuza deyince ana sıcaklığı
Yahut öpülünce baba denilen kutsallığın emektar eli
İşte ona mutluluk denirdi çocuk dilinde.
Aradan yıllar geçtikçe lisanımız edebimizi aştı
Hep olmak istediğimiz o büyüklük
Çocuksu saçmalıkların en başındaydı
Biz cehaletimize yenilip anlayamadık
Büyüdükçe yüreklerin küçüldüğünü
Bayramların bebeksi narinliğini
Şimdi yediden yetmişe herkesin dilinde aynı soru
Nerede o eski bayramlar
Aslında bayramlar hep aynı bayram
Ortada yanlış giden bir şeyler var
Değişen yalnız insanlar
Değişen yalnız insanlık.
....
Sayfa 129Kitabı okudu
Yarım Kalan Yanımdan
Biz şiirimizi karnımız tok olsun diye değil
Yüreğimiz yok olmasın diye yazarız...
Sayfa 155 - (Yarım Kalan Yanımdan Eksilen Cümleler)Kitabı okudu
“İnsanoğlunun ihtiyacı; incir yaprağını giysi yaptığı dönemdeki kadar yalın olmak, bir hırka ve bir lokma ile gönlü dolup taşan Yunus Emreleri, Mevlanaları örnek alarak, ömrünü güzellikten iyilikten yana harcayarak geçirmektir.”
