İlim, ilim bilmektir.
İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır.
Elif okuduk ötürü,
Pazar eyledik götürü,
Yaratılanı hoş gördük,
Yaratandan ötürü.
Beni bir dağda buldular,
Kolum kanadım yoldular,
Dolaba layık gördüler,
Derdim vardır inilerim.
Ben bir dağın ağacıyım
Ne tatlıyım ne acıyım,
Ben Mevlaya duacıyım
Derdim vardır inilerim.
SÖZ OLA KESE SAVAŞI
Sözü bilen kişinin,
Yüzünü ak ede bir söz,
Sözü pişirip diyenin,
İşini sağ ede bir söz.
Söz ola kese başı,
Söz ola bitire savaşı,
Söz ola zehirli aşı,
Yağ ve bal ede bir söz.
....
Ehl-i diller arasında aradım kıldım talep
Her hüner makbul imiş, illa edep, illa edep...
Yunus, üç bin şiir söylemiş. Bunları bir divan hâline getirmiş. Molla Kasım isimli şeriat bilgini bir su kenarına oturup bu şiirleri okumaya başlamış. Bunlardan binini okumuş ve şeriata aykırı bularak yakmış. Kalan bin tanesini de aynı sebeple suya atmış. Üçüncü bine başlayınca şu beyitle karşılaşmış:
Derviş Yunus bu sözü eğri büğrü söyleme
Seni sîgaya çeken bir Molla Kasım gelir