İki insanın birlikte söyleyeceği kelimeleri de kaderdendir. Kelimeler bittiğinde yolun sonuna gelinmiştir artık...
İsteğim, karmaşanın hüküm sürdüğü bir evrende, masal diyarlarının ulaşılmaz dağlarında gizlendiği düşünülen, aslında hiç var olmayan bir mücevheri elde etmeye çalışmak gibiydi. Yaşadıkça anladım.
Sayfa 13Kitabı okudu
Biliyor musun, çocukluğunu başkalarının eşyalarıyla yaşayanlar ömürlerinin kalanlarını da başkasına aitmiş gibi ödünç yaşıyorlar. Her an ellerinden alınacakmış korkusuyla...
Türkü, var ve yok olma eşiğinde büyüyen kadınlarımızın,kendilerini var olduklarına inandırmak için, kuytu köşelerde kendilerine duyurdukları sestir. Ne söylediklerinin önemi olmaz çoğu zaman...
“Gitmek diye bir gerçek var hâkimim. Kimileri buna tercih diyorlar. Bence cinayet.”