Yunus Suresi 19 ve 20. ayetlerin meal ve tefsiri
19- İnsanlar sadece bir tek ümmetti, sonradan ayrılığa düştüler. Eğer (azabın ertelenmesi ile ilgili) Rabbinden bir söz (ezelî bir takdir) geçmemiş olsaydı, ayrılığa düştükleri konuda hemen aralarında hüküm verilirdi (Derhal azap iner ve işleri bitirilirdi).
20- Ona (Muhammed'e) Rabbinden bir mucize indirilse ya! diyorlar. De ki: Gayb ancak Allah'ındır. Bekleyin bakalım ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim.
“İnsanlar sadece bir tek ümmetti…” Allah’ın insanların yaratılışlarına esas kıldığı fıtrata, yaratılış yasasına bağlı bir tek topluluktu. Yüzleri vahdete dönüktü. Varoluştan kaynaklanan hidayet nuruyla aydınlanıyorlardı. Derken, ayrılığa düştüler. Bu, yaratılışın gereği, mizaçların, hevaların, arzuların, geleneklerin, karışımların farklılığının doğal bir sonucuydu. “Eğer Rabbinden bir söz geçmemiş olsaydı…” Yani ezelde ecellerin/yaşama sürelerinin, rızıkların tayini, mutlu ve bedbaht her bir kimsenin kendisi için takdir edilen hayatı yaşaması hükme bağlanmış olmasaydı “ayrılığa düştükleri konuda hemen aralarında hüküm verilirdi.” En kısa sürede bu hüküm verilirdi, mutlu olan kişi bedbaht olandan, Hak din ve millet, batıl din ve milletlerden ayrılırdı. Fakat, İlahi hikmet her birinin yöneldiği hedefe, yapıp ettikleriyle varmasını, nefsinde gizli olan karakterini açığa vurmasını gerektirmiştir.
Sayfa 489 - kitsanKitabı okudu
