Aşırı Doz
Sen beni öyle sevdin ki
Yüreğine hapsettin
Sakladın o kadar derine ki
Sen bile unuttun yerimi, kaybettin...
Beni şefkatle denize attın
Hayatımı kurtardığını sanarak...
Lakin bilmiyordun ki
Yüreğimi sana bıraktım...
Sorsaydın bana ,
Ellerinde kalırdım
Yüreksiz yaşamaktansa
Yüreğim ölmeye razı olarak...
Yorgunum bu gece hemde çook
Kendim bile fazlayım sanki kendime
Gözümden sağanak ha indi ha inecek
Biliyorum, yatağımda bu beden dinlenecek
Lakin ruhum...
Yorgun bu gece hem de çook...
Jîn( Kadın)
Yazmasının altına indikçe,
Dağın zirvesine tırmanıyordu renkler.
Zeytuni gozlerine jine,
Kurulmuş barikatlar,
Yanaklarına yağmurlardan
Kaç hendek kazılmış sayamadım.
Yıldızları mı düşürdün beton çukurlara,
