aykırı bir uzaklığım
konuşmayı unuttum
bozbulanık gecelerde
sevişmeyi unuttum
"sokakların gün batınca neden boşaldığını
ve yüreğimin neden kabardığını bilmiyorum
konuşsam: sessizlik, gitsem: ayrılık"
Belki kaç cennetten geçmişizdir böyle donuk gözlerle, kim bilir?
Bizler, zaman sürgünleri, topraklarından kovulmuş, bizler,
yersiz yurtsuz gece uçucuları.
saçlarına çığ düşmüş bir kentin ortasında
ölümümü bir eylül sabahı vurdum
suçsuzum, kaçarsam öfkem kuşatılacak
ay sussun, ay dolansın kör kapılara
tek ve çoğul ve konuşkan bir ırmağa
şaşkın sular gibi gidelim, bir bahar dalı gibi
bin kasırga büyüyorsa bu haritada
biz de muhbir, ne kaçak
ne de şakağımıza dayalı tetiğe sağır kalalım
homeros'a gidelim, gül parmaklı eos'a
uzun yollara,
sıra dağlara,
özlemleri azdıran baharlara kalalım...
Sayfa 56Kitabı okudu
Merhaba kalabalıklar
Kalabalık yalnızlıklar
güldükçe
gün
devrilir gözlerinin akşamına
gecedir bir rüzgar getirir ellerini
öperim kimseler görmez
bilmem ki kaç yanardağ büyüyor ömrümün sularında.
bilmem...
Sen bu dünyada başkalarının sana nasıl davrandığından değil, kendinin başkalarına nasıl davrandığından sorumlusun!
Bulutlardan yapılma ilençli bir saray,
içinde sürüklendiğimiz..
Belki kaç cennetten geçmişizdir
böyle donuk gözlerle, kim bilir?
Bizler, zaman sürgünleri,
topraklarından kovulmuş, bizler,
yersiz yurtsuz gece uçucuları.
Tanrının etrafında da kanat çırpmışızdır belki,
ve ok gibi, köpükler saçarak uçtuğumuzdan, onu görmeksizin,
ve sürdürdüğümüzden tohum saçmayı, daha
karanlık kuşaklar boyunca sürdürelim diye yaşamayı,
suçlu gibiyizdir şimdi, kim bilir?
Kim söyleyebilir belki nice zamanlardır ölmediğimizi?
Sürekli yükselmekte tutunduğumuz bulutlar.
İncelen havada şimdiden felce uğramış ellerimiz,
ya artık sesimiz soluğumuz da kesildiğinde..?
Son anlarımıza mı kalacak ilençler?
İnsansızKitabı okudu
ölürsek
en fazla
çaylar soğur bu kahvelerde
ben bu rüzgarlara savruluyorum
sen hangi rüzgarlara
ey uçurum çiçeği?