“Ümitsizlik köyüne gitme,ümitler var.
Karanlığa doğru yürüme; güneşler var.”
Hz Mevlana
DestekKitabı okudu
“Daisuke insanın doğal eylemlerini, o kişinin doğal amacı olarak görüyordu. Bir adam yürüyordu çünkü öyle istiyordu. Sonra da amacı yürümek oluyordu. Nasıl ki belirli bir amaç için yürüyüp düşününce, yürüme ve düşünme eylemi değersizleşiyorsa, harici bir amaç belirleyip onu gerçekleştirmek için eyleme geçince de o eylem değersizleşiyordu. Yani belirli bir hedef uğruna hareket eden herkes aslında kendi varoluşunun amacını yok ediyordu.”
En yakınlarımız en uzak olsunlar isteriz;
en uzaklarımız da, en yakın — olunca da,
hep, tersi…
Kendi yolunu bulamayan,
bütün yolları boşuna yürür.
Sayfa 105 - Metis yayınlarıKitabı okudu
yürüme sanatı serisi 3
Sırf sizi dualarımda anabilmek için soruyorum: Adınız nedir?
Sayfa 59 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
“Her yol kişiye varıyor sonunda, kişinin kendisine..."