Demek ki âlimlerin bozulması idareciyi, onların bozulması da da halkı etkiliyor. Böylesi aldanıştan ve körlükten Allah'a sığınırız. Çünkü bu, gerçekten tedavisi olmayan bir hastalıktır.
Sayfa 89Kitabı okudu
İnsan uzlete de çekilse mutlaka bir arkadaşa muhtaçtır.
Okur Takip Önerileri
Eğer insan nefsi zaman zaman dinlendirilmez ve devamlı zorlanırsa, bu durumda Hak ile dostluk ve yakınlık kazanmaz, ülfet elde edemez.
Çünkü bu, herkesin uyması gereken bir kuraldır. İnsan nefsinin sürekli baskı altına alınması hâlinde, kişinin o şeyden soğumasını getirebilir. Nitekim aşağıdaki ifadeleriyle Rasulullah (sav) işte bu gerçeği dile getiriyor:
"Bu din gayet sağlam bir dindir. Ona mutlaka yumuşaklıkla yaklaşmaya bakın."
Sayfa 97Kitabı okudu
Nitekim şair şöyle söylemiştir:
"Hep halkı gözetip duran ölür tasasından
Lezzetle cesur kurtulur tasadan."
Sayfa 105Kitabı okudu
Çünkü anlatılan her şey, kesinlikle bir kişiye ait olan ve sadece onu ilgilendiren bir özel durumdur ki, dolayısıyla hâl ve yaşadığı durum bakımından durumu başkasına uymayan bir kimseyle aynı şeyi kıyaslamaya kalkışmak ve kişinin kendi durumuna göre başkası hakkında bir yargıya varmak caiz değildir.
Sayfa 111Kitabı okudu
Dolayısıyla, halka karşı ne çok asık suratlı ol, ne de fazla güler yüzle davran. Onlara karşı ikisi arası orta bir yol izle.
İşte bu açıdan, uzlet için olsun, toplum arasına katılmakta olsun, mutlaka itidal gerekir. Her şeyin normali iyidir.
Sayfa 111Kitabı okudu
Yüsra tekrar paylaştı.
Nefsi en iyi 4 şey terbiye eder:
Susmak, açlık, yalnızlık, uykusuzluk.
Feridüddin Attar
Bedevilerden biri kendisine bir ağacı dost edinir ve ondan he ayrılmaz. Bununla ilgili olarak derdi ki: "Bu ağaç öylesi bir arkadaştır ki, kendisinde üç özellik bulunuyor. Eğer benden bir söz duysa beni başkalarına satmaz, yüzüne tükürecek olsan, buna tahammül eder, şayet ona darılır ve ağır söylersem, bana hiç kızmaz. Harun Reşid bu sözleri dinleyince dedi ki: "Bu ifadeler beni arkadaşlarımdan ayırdı."
...
Zâtın biri kendisini kitaplara ve kabirlere adar. Bunun sebebi kendisinden sorulunca da şöyle der: "Yalnızlıktan daha başka bir kurtuluş yolu, kitaplardan daha önemli bir arkadaş ve kabirlerden de daha tesirli bir öğüt bulamadım."
Sayfa 70Kitabı okudu
Şair Mütenebbi şöyle der:
"Adamın fili kötüyse eğer
Düşüncesi de öyle olurmuş meğer
Âdet edindiği vehmi, dile getirir gerçeği
Düşmanlarının sözüyle, sevenlerini düşman beller gayri
Bir geceyi sabaha dek geçirir karanlık
Şüphelerle sabahladığı günü ise kopkoyu karanlık."
Sayfa 69Kitabı okudu
Nitekim bir bilge kişi, bir adama şöyle der:
"Sana iki beyit öğreteceğim ki, bu iki beyit on bin dirhem değerinden çok daha hayırlıdır."
"Eğer geceleyin konuşursan konuşma yüksek sesle
Gündüz ise konuşmadan önce şöyle bir çevrene bak önce, hevesle
Bir kez söz ağızdan çıkmamış olsun dikkat et İster iyi, ister kötü olsun geriye dönüşü yok sözün, gayret et."
Sayfa 69Kitabı okudu
Rivayeti anlatan kişi diyor ki, bu tür hâl-hatır sormalar ve selâmlamaların başlangıç dönemi, Umvas denilen Şam civarına yakın bir yerde salgın hâlinde başgösteren veba hastalığından sonra yaygınlık kazanmış, selâmın yeri böylece unutulmuştur. Çünkü hastalık yüzünden öylesine ölümler artmıştı ki, ister istemez halk birbirlerine, bu hastalık sebebiyle, karşılaştıklarında "Geceni nasıl geçirdin, nasıl sabahladın?" diye sorar olmuşlar. Yani veba hastalığından ötürü "Hâlin, sağlığın ne durumdadır?" derlerdi. Eğer akşamleyin karşılaşırlarsa, "Günün nasıl geçti, akşamı nasıl edebildin?" derlerdi.
Bunların anlatılma sebebine gelince; bilindiği üzere insanlar herhangi bir zamanda birbirleriyle karşılaştıklarında hâl hatır sorarlar ama çoğu zaman da bunu yapmacık, gösteriş ve nifak alameti olarak yaparlar ki, bütün bunlar yanlış davranışlardır ve yergiyle karşılanmıştır. Dolayısıyla, uzlet hayatında yani yalnızlıkta olan kişi bütün bunlardan kendisini kurtarmış olacaktır.
Sayfa 53Kitabı okudu