– Hep arayacaksın sen. Ya resim, ya kitap...
– Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı
– Anlamadım.
–Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır...
Sayfa 183
O zamanlar kibarmışım ben. Ne herifi susturmuş ne de basıp gitmiştim.
Ya ADAKO? Ağaç dalındaki gövdeden ayrılma eğilimini fark ettin mi, bilmem. Hep öteye öteye uzar. Gövdenin toprağa kök salmış rahatlığından bir kaçıştır bu. Özgürlüğe susamışlıktır. Buna ben Ağaç Dalı Kompleksi diyorum. Genç hastalığıdır.
İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları kişiyi anlatırlar.
"Normal bir insan değil, korkmuyor musun ondan?"
"Ben normal insanlardan korkarım."